Zanim przejdę do tematu GRANIC w życiu dziecka, zatrzymam się na chwilę nad bardzo, moim zdaniem, ciekawym wątkiem…
Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego zdarza się tak, że Twoi zdolni koledzy z czasów szkolnych są dziś przeciętnymi pracownikami, a tym najinteligentniejszym słabo się wiedzie w życiu osobistym?
Muszę obalić dotychczasowe poglądy, dotyczące zależności między intelektem a życiowym sukcesem. Sukces zależy głównie od samoświadomości: od kontrolowania własnych emocji i uczuć, od wytrwałości w dążeniu do celu, od empatii i kompetencji społecznych, które składają się na tzw. INTELIGENCJĘ EMOCJONALNĄ.
Kiedy i w jaki sposób jej nabywamy?
Naturalnie, obcując z osobami w naszym otoczeniu. Opiekując się swoim dzieckiem, karmiąc je, usypiając czy spacerując, mów o uczuciach, nazywaj je, okazuj i oswajaj malca z istniejącymi emocjami zanim jeszcze opanuje mowę- bo język uczuć to jeden z najpiękniejszych i międzynarodowych sposobów porozumiewania się.
RADA: (Zwracaj uwagę na tę łatwo dostrzegalną umiejętność okazywania i wyrażania uczuć, wybierając osobę do roli niani- szczególnie, gdy będzie ona spędzać z twoim dzieckiem wiele godzin w tygodniu. Stawiaj na nianie z polecenia, z dobrymi referencjami i wykwalifikowane.)
Niemowlęta, którym dostarczamy wielu pozytywnych emocji w szybkim tempie zyskują poczucie pewności i odwagę aby w przyszłości wykorzystać je do osiągania szczęścia, sukcesów i stawiania czoła wyzwaniom. Natomiast zachowując chłód uczuciowy pozbawiamy dzieci wiary we własne możliwości oraz sprawiamy, że nawet nie oczekują od otoczenia pochwały, zachęty czy zainteresowania ze strony rówieśników i dorosłych.
Najistotniejszy moment rozwoju inteligencji emocjonalnej przypada na okres edukacji przedszkolnej.
Na tym etapie kształtują się kompetencje społeczne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w grupie, m.in.: rozwój etyczny, empatia, przestrzeganie zasad moralnych i umiejętności rozwiązywania problemów. W trakcie zabaw i nauki dziecko doświadcza wielu nowych sytuacji i nabywa zdolności rozumienia i wyrażania uczuć.
Rozpoznawanie uczuć, panowanie nad emocjami i reakcjami na nie to ogromne wyzwanie – od nich zależy umiejętność nawiązywania i podtrzymywania relacji z innymi ludźmi. Niestety ten rodzaj inteligencji nie należy do cech wrodzonych, mimo to możemy wspierać kształtowanie umiejętności emocjonalnych naszych dzieci zaczynając już od dnia ich narodzin.
Jak wspierać rozwój inteligencji emocjonalnej Twojego dziecka?
1. AKCEPTUJ UCZUCIA DZIECKA
2. ROZMAWIAJ O UCZUCIACH
3. UWAŻNIE SŁUCHAJ I UCZ SŁUCHANIA
4. WSPIERAJ W ROZWIĄZYWANIU PROBLEMÓW- POKAŻ RÓŻNE MOŻLIWOŚCI
5. UCZ JAK RADZIĆ SOBIE Z PORAŻKĄ
6. WSKAZUJ RÓŻNICE MIĘDZY EMOCJAMI A ZACHOWANIEM
7. POMAGAJ KONSTRUKTYWNIE ROZŁADOWYWAĆ EMOCJE
8. PODKREŚLAJ WYJĄTKOWOŚĆ I CHWAL SWOJE DZIECKO